سخنان حضرت امام خامنه ای در مورد حفظ و تدبر در قرآن

هر بارى كه شما با قرآن‏ نشست و برخاست كنيد، يك پرده از پرده‏هاى جهالت شما برداشته مى‏شود؛ يك چشمه از چشمه‏هاى نورانيت در دل شما گشايش پيدا مى‏كند و جارى مى‏شود. انس با قرآن‏، مجالست با قرآن‏، تفهم قرآن‏، تدبر در قرآن‏، اين‏ها لازم است.

مقدمه‏ى اين كار اين است كه بتوانيم قرآن‏ را بخوانيم، بتوانيم قرآن‏ را حفظ كنيم؛ حفظ قرآن‏ خيلى مؤثر است. جوانها، دوره‏ى جوانى را، قدرت حفظ را قدر بدانند. خانواده‏ها به كودكان خودشان حفظ قرآن‏ را تشويق كنند، آن‏ها را وادار كنند. حفظ قرآن‏ خيلى باارزش است. حفظ قرآن‏ اين فرصت را به حافظ خواهد داد كه با تكرار آيات، در قرآن‏ قدرت تدبر پيدا كند. اين فرصت است، اين توفيق است؛ اين را از دست ندهيد. آن‏هائى كه حافظند، اين نعمت بسيار بزرگ الهى را قدر بدانند؛ نگذارند حفظشان ضعيف بشود يا خداى نكرده از دست برود.

خواندن قرآن‏، از اول تا آخر، يك چيز لازمى است. بايد قرآن‏ را از اول تا آخر خواند؛ باز دوباره از اول تا آخر؛ تا همه‏ى معارف قرآنى يكجا با ذهن انسان آشنا شود. البته معلمينى لازمند تا براى ما تفسير كنند، مشكلات آيات را تبيين كنند، معارف آيات و بطون آيات الهى را براى ما بيان كنند؛ اين‏ها همه لازم است. اگر اين‏ها شد، هرچه زمان به جلو برود، ما به جلو مى‏رويم و توقف ديگر وجود ندارد.